Jak Śledzić i Prognozować Przy Obstawianiu Zakładów Sportowych

Jak Śledzić i Prognozować Przy Obstawianiu Zakładów Sportowych

Obstawianie zakładów sportowych wymaga nie tylko intuicji, ale przede wszystkim solidnej analizy danych i trendów. Zrozumienie procesów analitycznych i statystycznych pozwala na skuteczniejsze prognozowanie wyników sportowych. 

Ten artykuł zawiera kluczowe informacje i techniki, które pomogą ci skutecznie śledzić i prognozować wyniki, ze szczególnym uwzględnieniem wydarzeń takich jak mistrzostwa świata 2026 eliminacje oraz mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024.

Zrozumienie Podstawowych Pojęć

Zrozumienie Podstawowych Pojęć

Dobre zrozumienie statystyk jest fundamentem skutecznego obstawiania. Śledzenie historii zespołów, porównywanie wyników z poprzednich sezonów i analiza osiągnięć zawodników w różnych warunkach są kluczowe do przewidywania przyszłych wyników. Na przykład, analizując mistrzostwa świata 2026 eliminacje, warto zwrócić uwagę na wyniki drużyn w podobnych warunkach geograficznych i klimatycznych.

Tabele i grafy są tu niezastąpione, pozwalają na wizualne przedstawienie trendów i wzorców, co ułatwia zrozumienie dużych zbiorów danych. Możemy stworzyć tabelę pokazującą średnią liczbę goli zdobytych przez topowe drużyny podczas ostatnich eliminacji do mistrzostw świata 2022, co da nam bazę do prognozowania ich przyszłej formy.

Tabela z analizą historycznych danych dla kluczowych turniejów

TurniejŚrednia liczba goliNajczęstsze wyniki
Mistrzostwa świata 2026 eliminacje2.81-2, 2-1, 0-1
Mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 20243.12-1, 3-0, 1-1

Prognozy Opierające się na Modelowaniu Predykcyjnym

Modelowanie predykcyjne wykorzystuje algorytmy uczenia maszynowego do analizy danych i generowania prognoz. Techniki te są szczególnie przydatne w zakładach sportowych, gdzie wyniki są niepewne i zmieniają się w zależności od wielu zmiennych. Wykorzystując modele predykcyjne, możemy na przykład prognozować wyniki mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024, analizując formę zawodników, historię spotkań i bieżące warunki.

Kluczowe Techniki Śledzenia i Prognozowania

Kluczowe Techniki Śledzenia i Prognozowania

Aktualna forma zespołów i zawodników jest decydującym czynnikiem w zakładach sportowych. Regularne śledzenie ich osiągnięć, kontuzji, zmian w składach i strategiach treningowych daje przewagę w przewidywaniu wyników. Informacje te są niezbędne, na przykład przed rozpoczęciem mistrzostw świata 2026 eliminacje, gdzie formacja i strategia mogą ulec zmianie tuż przed turniejem.

Lista kontrolna do monitorowania zawodników mogłaby wyglądać następująco:

  • Kontuzje: Kto ostatnio doznał kontuzji? Jak długo zawodnicy będą poza grą?
  • Forma sportowa: Kto jest w szczycie formy? Kto ma serię bez bramek?
  • Zmiany w składzie: Jakie zmiany w składzie zaszły w drużynach? Jakie transfery mogą wpłynąć na wyniki?

Analiza Zaawansowanych Statystyk

Zaawansowane statystyki, takie jak expected goals (xG), pozwalają na głębszą analizę niż tradycyjne metody. Dzięki tym danych można lepiej zrozumieć prawdopodobieństwo wyników poszczególnych spotkań, co jest szczególnie cenne przed ważnymi turniejami, takimi jak mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024. Analizując na przykład xG, możemy ocenić, czy drużyna skutecznie wykorzystuje swoje szanse na bramkę, co ma bezpośredni wpływ na wyniki zakładów.

Przykładowe Narzędzia i Zasoby

Przykładowe Narzędzia i Zasoby

Profesjonalne platformy analityczne oferują szeroki zakres danych, od statystyk po zaawansowane modele predykcyjne. Przykładowe platformy to Opta, Sportradar, i Betgenius, które oferują kompleksowe analizy, w tym prognozy, które można wykorzystać przy obstawianiu mistrzostwa świata 2026 eliminacje.

Tabela najlepszych platform do analizy danych sportowych

PlatformaFunkcjonalnościIdealne użycie
Opta SportsZaawansowane statystyki, analiza wizualnaAnaliza mistrzostwa świata 2026 eliminacje
SportradarDane na żywo, prognozowanie wynikówObstawianie mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024

Aplikacje Mobilne i Oprogramowanie

Istnieje wiele aplikacji, które oferują bieżące aktualizacje wyników, statystyki na żywo oraz personalizowane powiadomienia o zmianach w drużynach czy formie zawodników. Takie narzędzia są nieocenione w trakcie trwania turniejów, pozwalając na bieżące dostosowanie strategii zakładów w odpowiedzi na zmieniające się warunki.

Analiza Trendów i Zdarzeń Specjalnych

Zrozumienie trendów w danych sportowych jest kluczowe do efektywnego obstawiania. Przykładem może być analiza mistrzostwa świata 2026 eliminacje, gdzie trend w wynikach poszczególnych zespołów może wskazać potencjalnych finalistów. Należy śledzić serie zwycięstw, porażek oraz remisów, które mogą wpłynąć na przyszłe spotkania. Narzędzia analityczne często oferują funkcje, które automatycznie wykrywają te trendy, umożliwiając lepsze przewidywanie na przykład wyników wyniki meczów mundial 2026. Korzystanie z tych danych pozwala stworzyć bardziej informacyjne i skuteczne strategie zakładów.

Graf analizy trendów wzrostu formy zespołów

  • Trendy w formie: Jak formacja zespołów w poprzednich meczach wpływa na ich wyniki mundialu 2026.
  • Zmiany w składach: Jak zmiany w składach wpływają na wyniki w eliminacje do mistrzostw świata 2026.
  • Znaczenie gospodarza: Jak bycie gospodarzem wpływa na wyniki meczów mundial 2026.

Rola Mediów Społecznościowych w Analizie Sportowej

Media społecznościowe stały się nieodzownym źródłem informacji o zawodnikach, zespołach, a nawet opiniach ekspertów. Analizując posty, komentarze i dyskusje na temat mistrzostw świata 2026 eliminacje czy mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024, można zyskać głębszy wgląd w potencjalne zmiany w składach, strategiach czy formie zawodników. Monitoring mediów społecznościowych umożliwia również szybkie reagowanie na nieoczekiwane zdarzenia, które mogą wpłynąć na wyniki, jak wyniki mistrzostw świata 2026.

Rola Mediów Społecznościowych w Analizie Sportowej

Lista wpływowych mediów społecznościowych na percepcję meczów

  • Twitter: Śledzenie opinii ekspertów i fanów na temat wyniki mistrzostw świata 2026.
  • Instagram: Zdjęcia i historie zawodników przed mistrzostwami świata 2026 eliminacje.
  • Facebook: Dyskusje grupowe na temat mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024.

Wykorzystanie Sztucznej Inteligencji w Prognozowaniu Sportowym

Sztuczna inteligencja rewolucjonizuje sposób, w jaki analizujemy i przewidujemy wyniki sportowe. Przy użyciu AI, można automatycznie analizować ogromne ilości danych, na przykład eliminacje do mistrzostw świata 2026 czy wyniki mundialu 2026, oraz wykrywać wzorce, które mogą umknąć ludzkiemu oku. Algorytmy uczenia maszynowego mogą także przewidywać wyniki meczów na podstawie aktualnej formy zespołów, warunków pogodowych i innych czynników. Dzięki AI, zakłady sportowe stają się bardziej przemyślane i oparte na solidnych danych.

Tabela wykorzystania AI w analizie sportowej

Zastosowanie AIKorzyściPrzykłady użycia
Prognozowanie wynikówSzybkie i dokładne prognozyMistrzostwa świata 2026 eliminacje
Analiza emocjiZrozumienie wpływu emocji zawodników na wynikiWyniki mistrzostw świata 2026

Psychologia Sportowa w Zakładach

Psychologia sportowa odgrywa kluczową rolę w formie i wynikach zawodników. Zrozumienie, jak czynniki mentalne wpływają na zawodników podczas wielkich turniejów, jak mistrzostwa świata 2026 eliminacje, może być równie ważne, co analiza statystyk fizycznych. Na przykład, presja i stres mogą negatywnie wpłynąć na wyniki zawodników, co jest ważnym aspektem do rozważenia podczas stawiania zakładów. Analiza tych aspektów może dać dodatkową przewagę w prognozowaniu wyników, takich jak wyniki mistrzostw świata 2026.

Lista aspektów psychologicznych wpływających na wyniki

  • Presja: Jak presja wpływa na wyniki mistrzostw świata 2026.
  • Motywacja: Wpływ motywacji na wyniki meczów mundial 2026.
  • Zmęczenie mentalne: Jak zmęczenie wpływa na wyniki w mistrzostwa świata 2026 eliminacje.

Zarządzanie Ryzykiem i Kapitałem w Zakładach Sportowych

Zarządzanie Ryzykiem i Kapitałem w Zakładach Sportowych

Zarządzanie ryzykiem i odpowiednie alokowanie kapitału są fundamentem sukcesu w zakładach sportowych. To nie tylko o wybieraniu zwycięzców, ale także o optymalizacji stawek i zarządzaniu potencjalnymi stratami. Na przykład, rozłożenie kapitału na różne zakłady, takie jak mistrzostwa świata 2026 eliminacje i mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024, może zminimalizować ryzyko i zwiększyć potencjalne zyski. Nauka zarządzania kapitałem jest kluczowa dla utrzymania zdrowego budżetu zakładowego.

Graf strategii zarządzania kapitałem

  • Dywersyfikacja zakładów: Jak rozłożyć zakłady na różne wydarzenia, takie jak mistrzostwa świata 2026 eliminacje i mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024, aby minimalizować ryzyko.
  • Limit strat: Ustawienie limitów strat na mistrzostwa świata 2026 eliminacje.

Etyka i Prawo w Zakładach Sportowych

Etyka i prawo w zakładach sportowych to nie tylko kwestia przestrzegania przepisów, ale także uczciwego podejścia do gry. W wielu krajach istnieją ścisłe przepisy regulujące zakłady sportowe, co ma na celu zapewnienie uczciwej konkurencji i ochrony konsumentów. Zrozumienie lokalnych przepisów, na przykład przy obstawianiu mistrzostw świata 2026 eliminacje lub wyniki meczów mundial 2026, jest kluczowe dla legalnego i odpowiedzialnego uczestnictwa w zakładach sportowych.

Lista kluczowych przepisów prawnych w zakładach sportowych

  • Regulacje lokalne: Przepisy dotyczące zakładów sportowych w różnych jurysdykcjach, wpływające na mistrzostwa świata 2026 eliminacje.
  • Fair play: Przestrzeganie zasad uczciwej rywalizacji podczas mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024.

Podsumowanie

Efektywne śledzenie i prognozowanie w zakładach sportowych wymaga nie tylko intuicji i wiedzy o sporcie, ale przede wszystkim umiejętności analitycznych i dostępu do odpowiednich narzędzi. Zrozumienie tych aspektów i korzystanie z nowoczesnych metod analitycznych znacząco zwiększa szanse na sukces w świecie zakładów sportowych. 

Korzystając z zaprezentowanych technik i narzędzi, możesz nie tylko lepiej śledzić wyniki, ale również skuteczniej prognozować przyszłe wydarzenia sportowe, takie jak mistrzostwa świata 2026 eliminacje oraz mistrzostwa europy u-21 w piłce nożnej 2024.

Wydarzenia sportowe z punktu widzenia bukmacherów

Wydarzenia sportowe z punktu widzenia bukmacherów

Świat sportu to nie tylko dreszczyk emocji związany z grą, pasja kibiców czy waleczność sportowców. Chodzi również o strategiczne zakłady stawiane przez miliony ludzi na całym świecie, dzięki czemu każde wydarzenie jest spektaklem przewidywań, kursów i potencjalnych niespodzianek. W 2023 roku kalendarz jest pełen wydarzeń, które przyciągają uwagę zarówno bukmacherów, jak i obstawiających, a każde z nich oferuje wyjątkowe możliwości dla tych, którzy chcą obstawiać wyniki. Od Mistrzostw Świata FIFA Kobiet po Super Bowl – przyjrzyjmy się najbardziej oczekiwanym wydarzeniom roku przez pryzmat świata zakładów.

Finał Ligi Mistrzów UEFA 2023: najlepsza bitwa futbolu o koronę Europy i uwagę obstawiających

Finał Ligi Mistrzów UEFA to szczyt europejskiej klubowej piłki nożnej, w którym najlepsze drużyny kontynentu walczą o dominację. Finał w 2023 roku rozgrywa się na tle roku wypełnionego dramatycznymi meczami, nieoczekiwanymi zwrotami akcji i wzrostem popularności piłkarskich gigantów. Zarówno dla bukmacherów, jak i obstawiających to wydarzenie jest atrakcją, oferującą szeroki wachlarz możliwości obstawiania i szansę na stanie się częścią historii piłki nożnej.

Kursy i prognozy: poruszanie się po krajobrazie zakładów

W miarę postępu turnieju bukmacherzy dostosowują kursy, aby odzwierciedlić występy, kontuzje i zmiany taktyczne rywalizujących drużyn. Zanim wyłonieni zostaną finaliści, krajobraz zakładów oferuje jasny obraz faworytów i słabszych, chociaż nieprzewidywalna natura piłki nożnej oznacza, że niespodzianki są zawsze możliwe. Obstawiający wnikliwie analizują formę drużyny, bilanse bezpośrednich spotkań i pojedynki kluczowych graczy, aby znaleźć wartość w oferowanych kursach.

Kursy i prognozy: poruszanie się po krajobrazie zakładów

Najważniejsze mecze i hotspoty zakładów

Droga do finału jest wybrukowana meczami o wysoką stawkę, które cieszą się dużym zainteresowaniem bukmacherów. Szczególnie uważnie obserwowane są spotkania półfinałowe, w których często bierze udział elita europejskiego futbolu i dają wgląd w to, jak drużyny mogą sobie poradzić w finale. W samym finale każdy aspekt gry, od strzelca pierwszej bramki po liczbę rzutów rożnych, staje się potencjalną okazją do obstawiania.

Zakłady strategiczne na finał Ligi Mistrzów

Obstawianie finału Ligi Mistrzów wymaga połączenia wiedzy piłkarskiej i strategicznego myślenia. Wielu obstawiających patrzy poza proste wyniki wygranych i przegranych, badając zakłady na konkretnych graczy, liczbę bramek, a nawet czas kluczowych wydarzeń w meczu. Zakłady na żywo stają się szczególnie ekscytujące podczas finału, ponieważ dynamiczne kursy odzwierciedlają dramaturgię rozgrywającą się na boisku.

Funkcje bukmacherów na finał Ligi Mistrzów UEFA

Uznając globalną atrakcyjność finału Ligi Mistrzów, bukmacherzy wprowadzają najbardziej konkurencyjne funkcje i promocje na to wydarzenie. Obejmuje to zwiększone kursy na zakłady przedmeczowe i na żywo, oferty specjalne na zakłady akumulowane oraz bonusy dostosowane do finału. Usługi transmisji na żywo są często udostępniane graczom, wraz z kompleksowymi statystykami i analizami w celu podejmowania świadomych decyzji dotyczących zakładów.

Mistrzostwa Świata FIFA Kobiet 2023: Globalny fenomen zakładów, w którym narody rywalizują o najwyższą chwałę

Mistrzostwa Świata FIFA Kobiet 2023

Mistrzostwa Świata w piłce nożnej w 2023 roku wyróżniają się nie tylko jako szczyt osiągnięć sportowych, ale także jako centralny punkt dla globalnej społeczności bukmacherskiej. Wraz z ogłoszeniem grup Mistrzostw Świata 2023 bukmacherzy już przygotowują grunt pod bezprecedensowe szaleństwo zakładów. Drabinka rozgrywek Pucharu Świata oferuje jasną drogę do zwycięstwa, ale każdy doświadczony gracz wie, że podróż jest nieprzewidywalna.

Zrozumienie szans

 Wyniki Mistrzostw Świata w poprzednich turniejach pokazały, że słabsi mogą przeciwstawić się oczekiwaniom, co sprawia, że wczesne zakłady są szczególnie kuszące. Bukmacherzy dokładnie analizują wyniki każdej drużyny, kontuzje i dane historyczne, aby zaoferować jak najdokładniejsze kursy.

Kluczowe mecze do obejrzenia

Oczekuje się, że niektóre mecze, w oparciu o  wyniki i prognozy Mistrzostw Świata 2023,  będą bardziej intensywne, a co za tym idzie, bardziej obstawiane. Należą do nich tradycyjne rywalizacje i mecze, w których wynik może pójść w obie strony, co czyni je idealnymi dla tych, którzy chcą wykorzystać wyższe kursy.

Strategie obstawiania

Doświadczeni gracze stosują różne strategie, gdy podchodzą do tak dużego wydarzenia jak Mistrzostwa Świata. Niektórzy wolą obstawiać poszczególne mecze, podczas gdy inni patrzą na ogólną  dynamikę grup Mistrzostw Świata 2023,  aby przewidzieć finalistów i ostatecznego zwycięzcę.

Funkcje bukmacherskie

Najlepsi bukmacherzy oferują szereg funkcji  na Mistrzostwa Świata w piłce nożnej 2023, od zakładów na żywo po opcje wypłaty, zapewniając obstawiającym wszystkie narzędzia potrzebne do podejmowania świadomych decyzji. Powszechne są również promocje i bonusy, które stanowią dodatkową zachętę dla osób biorących udział w drabince zawodów Pucharu Świata.

Cricket’s Ashes Series 2023: Narasta oczekiwanie na epickie starcie Anglii z Australią

The Ashes Series, historyczna rywalizacja krykieta między Anglią a Australią, to nie tylko test umiejętności i wytrzymałości dla graczy, ale także pole bitwy dla obstawiających i bukmacherów na całym świecie. Seria 2023 zapowiada się jako jedna z najbardziej zaciętych w ostatnich latach, a obie drużyny mogą pochwalić się silnymi składami i zaciekłą wolą odzyskania lub utrzymania upragnionej urny.

Rozszyfrowywanie szans

Bukmacherzy analizują każdy możliwy czynnik, od formy gracza po warunki pogodowe, aby ustalić kursy, które odzwierciedlają prawdziwą naturę tego nieprzewidywalnego konkursu. Ashes Series 2023 jest wyjątkowy, a jego pięciomeczowy format zapewnia liczne możliwości obstawiania, od zwycięzców po indywidualne występy graczy.

Mecze, na które warto zwrócić uwagę

Każdy mecz testowy w serii oferuje własny zestaw wyzwań i kątów obstawiania. Mecz otwarcia jest często postrzegany jako mecz nadający ton, co czyni go ulubionym miejscem wśród obstawiających, którzy chcą ocenić nastrój i formę każdej drużyny. Historyczne obiekty, takie jak Lord’s w Londynie i Melbourne Cricket Ground, dodają dodatkową warstwę emocji i nieprzewidywalności do mieszanki.

Zakłady strategiczne

Dla tych, którzy chcą zaangażować się w obstawianie Ashes, zrozumienie niuansów krykieta testowego ma kluczowe znaczenie. Długi format pozwala na dramatyczne zmiany tempa, co oznacza, że zakłady na żywo mogą być szczególnie lukratywne. Doświadczeni gracze śledzą kursy na żywo, szukając wartości w miarę postępu meczu.

Bonusy i funkcje bukmacherów

Aby przyciągnąć graczy do Ashes Series, bukmacherzy często wprowadzają specjalne promocje i funkcje. Mogą to być zwiększone kursy na określone wyniki, darmowe zakłady i bonusy na zakłady akumulowane, które obejmują wiele meczów serii. Transmisje meczów na żywo to kolejna funkcja oferowana przez niektórych bukmacherów, pozwalająca obstawiającym uważnie śledzić akcję i podejmować świadome decyzje.

Puchar Świata w Rugby 2023: Walka na kursach – kto wyjdzie zwycięsko z Francji?

Puchar Świata w Rugby, który odbędzie się we Francji w 2023 roku, to nie tylko święto największych talentów tego sportu, ale także ważne wydarzenie w globalnym kalendarzu zakładów. Z drużynami z całego świata rywalizującymi o najwyższą nagrodę w rugby, turniej oferuje mnóstwo możliwości obstawiania, od przewidywania zwycięzcy po obstawianie wyników poszczególnych meczów i występów graczy.

Puchar Świata w Rugby 2023

Analiza krajobrazu zakładów

W miarę zbliżania się turnieju bukmacherzy są zajęci analizowaniem formy drużyn, bilansów bezpośrednich spotkań i potencjalnych graczy, aby zaoferować jak najdokładniejsze kursy. Puchar Świata w Rugby 2023 jest  szczególnie intrygujący ze względu na zrównoważony charakter międzynarodowego rugby, z kilkoma drużynami zdolnymi do podniesienia trofeum, co sprawia, że rynek wczesnych zakładów jest zarówno niestabilny, jak i ekscytujący.

Kluczowe mecze i okazje do obstawiania

Niektóre mecze grupowe wyróżniają się jako potencjalne czynniki decydujące o miejscu w ćwierćfinale, co czyni je gorącymi punktami aktywności bukmacherskiej. Oczekuje się, że mecze z udziałem tradycyjnych potęg rugby, takich jak Nowa Zelandia, RPA, Anglia i Walia, przyciągną znaczną uwagę obstawiających, którzy szukają wartości w wynikach meczów, spreadach punktowych i zakładach na wyniki.

Strategie obstawiania Pucharu Świata w Rugby

Obstawianie Pucharu Świata w Rugby wymaga głębokiego zrozumienia tego sportu i specyficznej dynamiki gry turniejowej. Zakłady na żywo oferują dynamiczne kursy, które odzwierciedlają przypływy i odpływy gry, zapewniając czujnym graczom szansę na wykorzystanie zmian tempa. Dodatkowo, biorąc pod uwagę fizyczną naturę rugby, obserwowanie kontuzji drużyn i kondycji zawodników może dostarczyć kluczowych informacji dla zakładów strategicznych.

Specjalne funkcje bukmacherów na Puchar Świata w Rugby

Aby zaspokoić potrzeby publiczności Pucharu Świata w Rugby, bukmacherzy często wprowadzają specjalne funkcje i promocje, takie jak zwiększone kursy na zakłady akumulowane, które obejmują wiele meczów, oferty darmowych zakładów na określone wyniki meczów oraz bonusy za obstawianie w Twoim kraju. Ulepszono również opcje zakładów na żywo, dzięki szczegółowym statystykom i transmisjom na żywo, dzięki którym obstawiający mogą podejmować świadome decyzje w miarę rozwoju akcji.

Turniej Masters 2023: Golf’s Elite zbiega się w Auguście z wysokimi stawkami na greenie

Turniej Masters w Augusta National Golf Club to nie tylko punkt kulminacyjny kalendarza golfowego; To szczyt zakładów sportowych, przyciągający uwagę entuzjastów golfa i graczy na całym świecie. Edycja 2023 zapowiada się równie ekscytująco jak zawsze, a najlepsi golfiści na świecie będą rywalizować o prestiżową zieloną kurtkę. Dla bukmacherów i obstawiających turniej Masters oferuje wyjątkowe połączenie tradycji, umiejętności i nieprzewidywalności.

Turniej Masters 2023

Poruszanie się po torze bukmacherskim: kursy i analiza

Piękno zakładów na Masters polega na złożoności golfa jako sportu i szczególnych wyzwaniach Augusta National. Bukmacherzy skrupulatnie analizują wyniki graczy, warunki na polu golfowym i dane historyczne, aby ustalić kursy, które odzwierciedlają zniuansowany charakter turnieju. Obstawiający z kolei zagłębiają się w te dane, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak dokładność jazdy zawodników, umiejętności puttowania i poprzednie występy w Auguście, aby obstawiać świadome zakłady.

Najważniejsi gracze i potencjalne niespodzianki

Każdego roku turniej Masters charakteryzuje się kilkoma kluczowymi wątkami: dominacją doświadczonych bohaterów, pojawieniem się nowych talentów i potencjalnymi dramatycznymi niespodziankami. Zainteresowanie zakładami rośnie wokół golfistów z dużymi osiągnięciami w Auguście, ale istnieje również duże zainteresowanie czarnymi końmi, które mogą przeciwstawić się przeciwnościom losu. Identyfikacja tych potencjalnych niespodzianek wymaga głębokiego zrozumienia sportu i aktualnej formy zawodników.

Strategie obstawiania Masters

Obstawianie Masters to w równym stopniu strategia, co wiedza. Niektórzy obstawiający wolą obstawiać zakłady na zwycięzców, podczas gdy inni szukają wartości na bardziej szczegółowych rynkach, takich jak pojedynki head-to-head, miejsca w pierwszej dziesiątce, a nawet wyniki na poszczególnych dołkach. Zakłady na żywo dodają kolejną warstwę emocji, umożliwiając graczom reagowanie na akcję na żywo i odpowiednie dostosowywanie swoich zakładów.

Zakłady specjalne bukmacherów na mistrzów

Aby zaspokoić potrzeby społeczności bukmacherów golfowych, bukmacherzy często oferują specjalne promocje i funkcje dla Masters. Mogą one obejmować ulepszone kursy dla wybranych graczy, darmowe zakłady na określone wyniki oraz kompleksowe opcje zakładów na żywo. Ponadto wielu bukmacherów zapewnia szczegółową analizę przed turniejem i relacje na żywo, dzięki czemu obstawiający mają wszystkie informacje potrzebne do obstawiania zakładów bez obaw.

WYNIKI ELIMINACJI MISTRZOSTW ŚWIATA 2022 – KTO MA PRAWA DO TRANSMISJI MUNDIALU W KATARZE?

eliminacje-Mundial-2022

Od wielu lat mamy ten przywilej, że w ataku polskiej reprezentacji gra fantastyczny napastnik. Problem polega jednak na tym, że z tym przywilejem wiążą się też obowiązki. Często słychać głosy mówiące o tym, że potencjał Lewandowskiego nie jest dostatecznie wykorzystywany. Od najlepszych wymaga się więcej, ale też jeden zawodnik meczu nie wygra.

Ostatni mundial

Mistrzostwa świata w piłce nożnej w Katarze 2022 będą ostatnim tego typu turniejem zawierającym 32 reprezentacje narodowe. Od kolejnego mundialu w 2026 roku liczba drużyn wzrośnie bowiem do 48. Mają na tym zyskać wszyscy – od uczestników po kibiców i bukmacherów. Tak dużej rangi impreza sportowa, szczególnie piłkarska, zawsze jest okazją do obstawiania wyników spotkań w sportowych zakładach bukmacherskich. Ta forma rozrywki może przynieść dodatkowe emocje przy kibicowaniu.

Oferta bukmacherów na turniej finałowy mistrzostw jest bardzo bogata i różnorodna oraz dużo ciekawsza, niż na eliminacje Mundial 2022. Internetowe zakłady sportowe zachęcają graczy bonusami powitalnymi i licznymi promocjami (https://www.probukmacher.pl/obstawianie-mundialu-2022/). Smaczku mistrzostwom doda fakt, że będzie to ostatni taki turniej kapitana reprezentacji Argentyny, z którą Polska zmierzy się w ostatnim meczu w swojej grupie. Leo Messi podejmie piątą próbę sięgnięcia po tytuł mistrza świata. Czy tym razem zwycięską? Tego nikt nie wie, ale na pewno ostatnią. Na pojedynek kapitanów Roberta Lewandowskiego, grającego na co dzień w FC Barcelona i Lionela Messiego, zawodnika klubu Paris Saint Germain, czekają kibice sportu nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie.

Gdzie na żywo?

Wyłączne prawa do transmisji mistrzostw świata w piłce nożnej w Katarze 2022 posiada Telewizja Polska. Mecze na żywo będą emitowane za darmo na kanałach TVP1, TVP2, TVP Sport i TVP 4K. Wystarczy do tego kablówka, telewizja cyfrowa lub naziemna. Alternatywnie spotkania mundialu na żywo będą dostępne w aplikacjach mobilnych TVP Sport i TVP GO. Można je za darmo pobrać na smartfona lub tablet, ze sklepu Google Play na Androidzie lub z App Store na iOSie.

Darmowe streamy online będą natomiast transmitowane na www.tvpsport.pl i będzie je można obejrzeć na komputerze, laptopie, telefonie czy telewizorze z funkcją Smart. Pojedynki grupowe będą rozgrywane o czterech różnych porach – 11:00, 14:00, 17:00, 20:00, na ośmiu nowoczesnych stadionach ulokowanych w pięciu różnych miastach.

Polacy swój pierwszy mecz w grupie zagrają z Meksykiem 22 listopada o godzinie 17:00 czasu polskiego, drugi z Arabią Saudyjską 26 listopada o godzinie 14:00 i ostatni z Argentyną 30 listopada o 20:00. Eksperci prognozują, że Polska powalczy o drugie miejsce w grupie z Meksykiem, więc decydujący może być pierwszy mecz, bo pierwsza pozycja zarezerwowana jest raczej dla Argentyny. W sytuacji ewentualnego awansu z grupy z drugiego miejsca, w 1/8 finału trafimy na zwycięzcę grupy D, w której zagra obrońca tytułu Francja. Zapowiada się więc bardzo ciekawie. Będziemy kibicować naszej reprezentacji.

O co gramy?

Awans do fazy pucharowej mistrzostw świata w Katarze jest planem minimum trenera Czesława Michniewicza. Nie udało się to Polakom podczas trzech ostatnich mundiali, najwyższy czas przerwać tę niefortunną passę. Wyniki w eliminacjach oraz skład polskiej kadry pozwalają wierzyć, że może się to udać i że tym razem obejdzie się bez utartego schematu pod tytułem „mecz otwarcia, mecz o wszystko, mecz ostatniej szansy”. A jest o co powalczyć, bo poza największą motywacją jaką jest sportowy prestiż wynikający z udanego występu na najważniejszym turnieju piłkarskim oraz oczywiście puchar i tytuł mistrza świata, na mundialu w Katarze na zwycięzców czekają rekordowe premie, na każdym etapie turnieju.

III Zjazd Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego (2017)

KULTURY W RUCHU. MIGRACJE, TRANSFERY, EPISTEMOLOGIE

21 – 23 września 2017

Poznań

Zapraszamy na stronę Zjazdu

W obecnej edycji przedmiotem obrad Zjazdu będzie status nauk o kulturze w kontekście zjawisk współczesnego nomadyzmu i mobilności kulturowej. Nauki o kulturze znajdują się dziś w podwójnie paradoksalnym położeniu. Zarówno obszar pola przedmiotowego badań kulturowych, jak i granice poszczególnych kultur stanowią przestrzenie w równym stopniu zdestabilizowane, formujące się na nowo, nieokrzepłe, ruchliwe. W ostatnim czasie wygnanie, migracja, diaspora, uchodźstwo straciły charakter zmetaforyzowanych kategorii rodem ze słownika progresywnej teorii. Stały się na powrót określeniami bliskimi doświadczeniu kulturowemu, wyrażającemu się w języku potocznym, który przywołują. W formie surowej i nieprzepracowanej teoretycznie wracają – dogłębnie, jak się wydawało, przedyskutowane problemy granic etnosów, lęku przed obcym, reguł inkluzji/ekskluzji wspólnotowej, wyobrażeń krzywdy, dominacji, szoku kulturowego, a także technologicznej, ekonomicznej, kulturowej dyfuzji i/lub „strukturalnej przemocy”.

Myślenie kultur w ruchu – szlaków migracji, miejsc kontaktu, transferów kompetencji, technik i pojęć, wymaga zasadniczych przewartościowań w procesie wytwarzania i upowszechniania wiedzy kulturoznawczej, ale jest też szansą na ponowne przedefiniowanie jej własnych tradycji i pojęć. Proponujemy refleksję nad takimi kwestiami jak:

  1. Kulturowe a/i kulturoznawcze sposoby definiowania terytorium, władzy i praw
  2. Kultury w ruchu a ruchy kulturowe
  3. Kulturowe wymiary uchodźstwa – obrazy medialne, dyskursy publiczne i stanowiska badawcze
  4. Ruchy nacjonalistyczne a re-tradycjonalizacja narodu jako wspólnoty wyobrażonej
  5. Refleksja teoretyczno-kulturowa w sytuacji wyzwań migracyjnych, ekonomicznych i globalnych problemów ekologicznych
  6. Migracje pojęć, wyobrażeń, zasobów i ludzi
  7. Wpływ mediów na wspólnoty i tożsamości kulturowe
  8. De-nacjonalizacja teorii i de-terytorializacja sztuki
  9. Mechanizmy przekładu kulturowego, zmiany paradygmatycznej, instytucjonalnych rekonfiguracji praktyki i teorii.

Kwestie organizacyjne:

Przyjmowanie zgłoszeń przebiegać będzie w dwóch etapach.

Do 15 grudnia przyjmujemy zgłoszenia sesji panelowych. Zgłaszający proszeni są o przesłanie na adres zjazd.ptk@gmail.com tytułu w formie hasła tematycznego i krótkiego opisu problemowego (do tysiąca znaków).

Rada Programowa III Zjazdu dokonuje ostatecznego wyboru tematów zaproponowanych paneli.

15 stycznia 2017 roku na stronie PTK oraz stronie III Zjazdu (3zjazdptk.pl) zostanie ogłoszona lista paneli i jednocześnie otwarta zostanie możliwość zgłaszania wystąpień (na zamieszczonym na stronie formularzu) do sesji panelowych.

31 marca upływa termin nadsyłania zgłoszeń.

O przyjęciu zgłoszenia zadecydują koordynatorzy do 28 kwietnia 2017 roku.

W pierwszych dniach maja zostanie ogłoszona lista uczestników.

Rada Programowa:

prof. dr hab. Ewa Kosowska – prezes PTK

prof. UwB dr hab. Alicja Kisielewska

dr hab. Iwona Kurz

prof. UJ dr hab. Tomasz Majewski

prof. UJ dr hab. Małgorzata Radkiewicz

prof. dr hab. Ewa Rewers

prof. UAM dr hab. Jacek Sójka

dr hab. Dorota Wolska

prof. dr hab. Anna Zeidler-Janiszewska

Komitet Organizacyjny Zjazdu:

sekretarz: dr hab. Joanna Ostrowska

dr Małgorzata Jankowska

dr Rafał Koschany

dr hab. prof. UAM Marianna Michałowska

dr Agata Skórzyńska

dr Tomasz Żaglewski

dr Jacek Zydorowicz

HARMONOGRAM:

25 października 2016 – ogłoszenie o konferencji – prośba o nadsyłanie propozycji sesji panelowych

15 grudnia – termin nadsyłania zgłoszeń tematów sesji panelowych od koordynatorów (na adres III Zjazdu zjazd.ptk@gmail.com)

15 stycznia 2017 – ogłoszenie zatwierdzonych przez Radę Programową sesji na stronie PTK

31 marca – termin nadsyłania streszczeń wystąpień do poszczególnych sesji panelowych (na adresy koordynatorów paneli)

28 kwietnia – ogłoszenie o przyjęciu/odrzuceniu zgłoszenia na konferencję. Koordynatorzy paneli przesyłają spis wybranych wystąpień do Rady Programowej

początek czerwca – program konferencji

OPŁATA KONFERENCYJNA

Termin wpłaty i numer konta zostaną podane w styczniu 2017 roku

Wysokość opłaty: 350 PLN (dla członków i członkiń PTK, pod warunkiem opłacenia tegorocznej składki członkowskiej) i 400 PLN (dla pozostałych uczestników); 200 PLN dla doktorantów/ek i studentów/ek (członków i członkiń PTK, pod warunkiem opłacenia tegorocznej składki członkowskiej) i 250 PLN (dla pozostałych doktorantów i studentów)

Opłata konferencyjna obejmuje: udział w konferencji, materiały konferencyjne, kawę, herbatę i przekąski.

Wybrane wystąpienia opublikowane zostaną w formie monografii wieloautorskich oraz numerów wybranych czasopism.

Prezes Honorowy PTK

Prof. dr hab. Andrzej Mencwel

“Społeczeństwa bowiem – jeśli naprawdę istnieją – są żywą tkanką międzyludzką, tkankę tę tworzą sploty wielokrotne i wielostronne, a składają się na nią wszelkie powoływane przez autentyczne potrzeby samorzutne skupienia, związki i stowarzyszenia. Polskę współczesną pokrywa gęstniejąca ciągle sieć takich związków i stowarzyszeń, działający w nich animatorzy i amatorzy są ochotnikami dobra wspólnego. Nie są oni tylko spadkobiercami najlepszych tradycji inteligencji polskiej – są także twórcami przyszłości. Ponieważ bez przerastającej w żywotną tkankę społeczną takiej sieci nie można sobie wyobrazić nie tylko przyszłości naszego społeczeństwa, ale i żadnego innego społeczeństwa. Nie mamy innych ambicji, jak do żywotności tej pomału się przyczyniać” – pisał Andrzej Mencwel w tekście Przyczyniać się pomału1 . Ten opis dotyczył idei i praktyki animacji kultury, ale w równej mierze może zostać zastosowany do każdej działalności, której celem i efektem jest pomnażanie tego, co we współczesnym języku nazywa się “kapitałem społecznym”, a co Edward Abramowski (przywoływany przez Andrzeja Mencwela), o wiele celniej określa jako “społeczność twórczych osób i samorzutnych stowarzyszeń”.

Ten kontekst wyjaśnia zaangażowanie (i sens tego zaangażowania) Profesora Andrzeja Mencwela w pobudzenie i organizację polskiego środowiska kulturoznawczego. Był jednym z inicjatorów i głównym animatorem ożywienia i integracji tego środowiska. Jego niestrudzone działania przyczyniły się w istotny sposób do powołania Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego (którego był pierwszym prezesem), jak też do instytucjonalizacji dyscypliny badawczej, jaką jest kulturoznawstwo, w tym do powołania Komitetu Nauk o Kulturze Polskiej Akademii Nauk.

W październiku 2005 roku na wniosek Profesor Ewy Kosowskiej II Walne Zgromadzenie Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego nadało Profesorowi Andrzejowi Mencwelowi godność Honorowego Prezesa Towarzystwa.

Andrzej Mencwel – profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, historyk idei, antropolog kultury, krytyk literacki, organizator życia naukowego. Członek rad naukowych Instytutu Kultury Polskiej i Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych, przewodniczący Zespołu Humanistycznego Ministra Edukacji Narodowej, członek Rady Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk; członek-korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego; członek Rad Programowych Instytutu Adama Mickiewicza, Festiwalu Nauki, Centrum Sztuki Współczesnej. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka, członek Association Internationale des Critiques Litteraires; członek Kapituły Nagrody Naukowej im. Jerzego Giedroycia.

Współtwórca i wieloletni kierownik Katedry Kultury Polskiej, a następnie Instytutu Kultury Polskiej w Uniwersytecie Warszawskim; obecnie Kierownik Zakładu Historii Kultury w Instytucie. Współautor programu dydaktycznego Instytutu: opartych na autorskim podejściu studiów w dziedzinie “wiedzy o kulturze”, a zwłaszcza programu antropologii kultury (podręcznik pod tym samym tytułem wydany w 2005 roku, pierwsze wyd. w 1995 roku) i antropologii słowa (podręcznik z 2003 roku), oraz specjalizacji “animacja kultury”.

Opublikował między innymi: Stanisław Brzozowski. Kształtowanie myśli krytycznej (1976), Etos lewicy. Esej o narodzinach kulturalizmu polskiego (1990), Przedwiośnie czy potop. Studium postaw polskich w XX wieku (1997), Kaliningrad, moja miłość. Dwa pokrewne eseje podróżne (2003), Wyobraźnia antropologiczna. Próby i studia (2006, Nominacja do Nagrody Nike).

1. Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość, red. Grzegorz Godlewski, Iwona Kurz, Andrzej Mencwel, Michał Wójtowski, Instytut Kultury Polskiej, Warszawa 2002.

Statut Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego

Rozdział I. Postanowienia ogólne.


§ 1.

Towarzystwo nosi nazwę Polskie Towarzystwo Kulturoznawcze (w skrócie: PTK), zwane w dalszym ciągu statutu „Towarzystwem”.

§ 2.

W kontaktach międzynarodowych Towarzystwo posługuje się nazwami: Polish Association of Cultural Studies; Société Polonaise de Recherches Culturelle; Polnische Gesellschaft für Kulturwissenschaften.

§ 3.

Terenem działalności Towarzystwa jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 4.

Siedzibą Zarządu Głównego jest miasto Warszawa.

§ 5.

Towarzystwo jest zawiązane na czas nieograniczony. Jest stowarzyszeniem zarejestrowanym i posiada osobowość prawną. Działa na podstawie przepisów ustawy Prawo o Stowarzyszeniach (Dz.U. 1989 r. Nr 20 poz. 104) oraz niniejszego statutu.

§ 6.

Towarzystwo może powoływać oddziały podlegające legalizacji przez właściwy organ rejestrowy, na zasadach określonych w dalszych postanowieniach statutu.

§ 7.

Towarzystwo może być członkiem zagranicznych i międzynarodowych stowarzyszeń o podobnym profilu działania.

§ 8.

Towarzystwo ma prawo używania pieczęci i odznak organizacyjnych zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Rozdział II. Cele i formy działania.

§ 9.

Celem Towarzystwa jest prowadzenie i wspieranie badań nad kulturą! upowszechnianie uzyskanych wyników, a także promocja kultury polskiej i wiedzy o niej oraz prowadzenie działań w zakresie edukacji kulturalnej.

§ 10.

Towarzystwo realizuje swe cele przez:

  1. Inicjowanie i realizacja przedsięwzięć zmierzających do profesjonalnego doskonalenia członków Towarzystwa.
  2. Projektowanie, wspieranie o prowadzenie badań naukowych.
  3. Organizowanie zebrań, sesji naukowych, odczytów o tematyce objętej zakresem działania Towarzystwa.
  4. Prowadzenie działalności wydawniczej w zakresie nauk o kulturze i pokrewnych.
  5. Tworzenie i prowadzenie księgozbiorów, archiwów i baz danych oraz zbieranie wszelkich materiałów i informacji z zakresu szeroko rozumianej kultury.
  6. Upowszechnianie i popularyzowanie wiedzy o kulturze.
  7. Wypowiadanie się w przedmiocie stanu, potrzeb i perspektyw rozwojowych kultury i życia kulturalnego. Opracowywanie ekspertyz i opinii oraz podejmowanie zadań w zakresie doradztwa.
  8. Inicjowanie i utrzymywanie kontaktów oraz współpracy z innymi stowarzyszeniami, instytucjami naukowymi i organizacjami w kraju i za granicą o zbliżonym profilu działalności.

Rozdział III. Członkowie, ich prawa i obowiązki.

§ 11.

Członkami Towarzystwa mogą być osoby fizyczne i prawne. Osoba prawna może być jedynie członkiem wspierającym.

§ 12.

Członkowie Towarzystwa dzielą się na:

  1. zwyczajnych,
  2. honorowych,
  3. wspierających

§ 13.

  1. Członkiem zwyczajnym może być obywatel polski, który ukończył 18 lat, pragnący czynnie realizować cele Towarzystwa i mogący wykazać się działalnością naukową lub popularyzatorską w zakresie nauk o kulturze.
  2. Członka zwyczajnego przyjmuje Zarząd Oddziału większością co najmniej 2/3 głosów na podstawie deklaracji członkowskiej zaopiniowanej przez dwóch członków wprowadzających. Przyjęcie zatwierdza Zarząd Główny. W przypadku odmownej decyzji Zarządu Oddziału kandydatowi przysługuje prawo odwołania się do Zarządu Głównego w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o wynikach głosowania. Uchwały Zarządu Głównego w sprawie przyjęcia członków zwyczajnych są ostateczne.
  3. Nowo przyjęty członek opłaca składki za rok, w którym został przyjęty.

§ 14.

  1. Osobom szczególnie zasłużonym dla rozwoju nauk o kulturze lub dla działalności Towarzystwa może być nadana godność członka honorowego Towarzystwa przez Walne Zgromadzenie Delegatów na wniosek Zarządu Głównego.
  2. Członkowie honorowi mają wszystkie prawa członków zwyczajnych; są zwolnieni z opłacania składek członkowskich.

§ 15.

  1. Członkiem wspierającym Towarzystwa może być osoba fizyczna lub prawna, wspierająca działalność Towarzystwa darowizną szczególnie cenną, poważnie zwiększającą majątek lub zbiory Towarzystwa.
  2. Członka wspierającego przyjmuje Zarząd Główny Towarzystwa z własnej inicjatywy lub na wniosek Zarządu Oddziału lub grupy delegatów na walny zjazd.
  3. Członkom wspierającym przysługuje prawo:
  1. udziału w Walnych Zgromadzeniach Delegatów i zebraniach naukowych Towarzystwa, na własny koszt;
  2. zgłaszania wniosków do planów działalności Towarzystwa;
  3. otrzymywania wydawnictw Towarzystwa na prawach członkowskich;
  4. udziału we wszystkich formach działalności Towarzystwa, z wyjątkiem czynnego i biernego prawa wyborczego.

§ 16.

  1. Członkami Towarzystwa mogą być również cudzoziemcy, zasłużeni w dziedzinie stanowiącej obszar zainteresowań Towarzystwa.
  2. Członkom cudzoziemcom przysługują wszystkie prawa członków zwyczajnych z wyjątkiem biernego i czynnego prawa wyborczego.
  3. Członków cudzoziemców przyjmuje Walne Zgromadzenie Towarzystwa na zasadach analogicznych jak członków honorowych.
  4. Członkowie cudzoziemcy są zwolnieni z opłacania składek członkowskich.

§ 17.

Członek zwyczajny ma prawo:

  1. Wybierać i być wybranym do władz Towarzystwa.
  2. Uczestniczyć w Walnych Zgromadzeniach, wszystkich zebraniach ogólnych, sesjach, zjazdach naukowych i innych imprezach organizowanych przez Towarzystwo na zasadach ustalonych przez władze Towarzystwa.
  3. Korzystać z pomocy Towarzystwa w realizacji przedsięwzięć zgodnych z postanowieniami statutu, wykorzystywać zbiory i wszelkie urządzenia Towarzystwa.
  4. Otrzymywać na zasadach ustalonych przez Zarząd Główny wszelkiego rodzaju wydawnictwa Towarzystwa.
  5. Zgłaszać wnioski, uwagi i postulaty pod adresem wszystkich władz Towarzystwa.

§ 18.

Członek zwyczajny jest zobowiązany:

  1. Przestrzegać postanowień statutu oraz wszelkich uchwał podjętych przez władze Towarzystwa.
  2. Brać czynny udział w pracach Towarzystwa i przyczynić się do realizacji jego celów statutowych.
  3. Regularnie opłacać składkę członkowską.

§ 19.

  1. Przynależność do Towarzystwa ustaje w przypadku:
  1. dobrowolnego wystąpienia zgłoszonego na piśmie Zarządowi Głównemu bezpośrednio lub za pośrednictwem właściwego Zarządu Oddziału;
  2. nieopłacania składki członkowskiej za okres dwóch lat;
  3. pozbawienia prawomocnym wyrokiem sądu powszechnego praw publicznych;
  4.  wykluczenia z Towarzystwa przez Zarząd Główny;
  5.   śmierci członka Towarzystwa.

2. Skreślenie z listy członków z powodu nieopłacania składek członkowskich następuje automatycznie po upływie dwóch miesięcy od wysłania wezwania do uregulowania zaległych składek. Osoby skreślone z listy członków towarzystwa z powodów wymienionych w ust. l pkt a) i b) mogą być ponownie przyjęte do Towarzystwa na ogólnych zasadach określonych w statucie.

 § 20.

  1. Zarząd Główny może z własnej inicjatywy lub na wniosek Zarządu Oddziału wykluczyć członka z Towarzystwa, jeżeli: działał ona na jego szkodę, nie przestrzegał postanowień statutu lub uchwał władz Towarzystwa.
  2. Uchwała o wykluczeniu z Towarzystwa może być podjęta tylko na takim posiedzeniu Zarządu Głównego, w którym uczestniczy co najmniej 2/3 członków Zarządu, a za jej podjęciem wypowie się w głosowaniu tajnym co najmniej 3/4 obecnych na posiedzeniu. Od decyzji Zarządu Głównego przysługuje odwołanie do Walnego Zgromadzenia.
  3. Uchwały Walnego Zgromadzenia w sprawie wykluczenia z Towarzystwa są ostateczne.

Rozdział IV. Struktura organizacyjna Towarzystwa.

§ 21.

  1. Członkowie Towarzystwa zorganizowani są w oddziałach terenowych.
  2. Oddziały Towarzystwa powoływane są przez Zarząd Główny w tych miejscowościach, w których przynależność do Towarzystwa deklaruje co najmniej 10 kandydatów na członków.
  3. Oddziały podlegają Zarządowi Głównemu.

§ 22.

Dla prowadzenia działalności merytorycznej Towarzystwa – zgodnie z kierunkiem zainteresowań naukowych będą też w związku z doraźną potrzebą opracowania jakiegoś konkretnego problemu naukowego lub organizacyjnego powołuje się przy Zarządzie Głównym lub oddziałach sekcje problemowe. Sekcje te mają charakter stały lub czasowy.

Rozdział V. Władze naczelne Towarzystwa.

§ 23.

1.Władzami naczelnymi Towarzystwa są:

  1. Walne Zgromadzenie Delegatów
  2. Zarząd Główny
  3. Główna Komisja Rewizyjna
  4. Sąd Koleżeński.

2. Kadencja naczelnych władz Towarzystwa trwa cztery lata, a ich wybór odbywa się w głosowaniu tajnym bezwzględna większością głosów.
3. Władze Towarzystwa mają prawo w czasie kadencji dokooptować nowych członków na miejsca ustępujących, w liczbie nie przekraczającej 1/3 składu pochodzącego z wyboru. Tryb uzupełniania składu władz określa § 35.

A. Walne Zgromadzenie

§ 24.

W walnym Zgromadzeniu Delegatów udział biorą:
– z głosem decydującym:
a) delegaci wybrani na walnych zgromadzeniach członków oddziałów według zasad każdorazowo ustalonych przez Zarząd Główny, jednak nie mniej niż jeden delegat z każdego Oddziału,
b) członkowie ustępujących władz Towarzystwa i prezesi zarządów oddziałów
– z głosem doradczym:
a) członkowie honorowi Towarzystwa
b) zaproszeni goście.
2. Obradom Walnego Zgromadzenia Delegatów mają prawo przysłuchiwać się członkowie nie wymienieni w ust. l, którzy przybyli na własny koszt.

§ 25.

  1. Walne Zgromadzenie Delegatów jest najwyższą władzą Towarzystwa.
  2. Walne Zgromadzenie może być zwyczajne lub nadzwyczajne.

§ 26.

1.Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Delegatów zwołuje Zarząd Główny:

  1. z własnej inicjatywy,
  2. na żądanie Głównej Komisji Rewizyjnej,
  3. na wniosek przynajmniej połowy oddziałów Towarzystwa.

2. Zarząd Główny zwołuje Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Delegatów w ciągu 8 tygodni od daty podjęcia uchwały, otrzymania wniosku lub żądania.
3. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Delegatów obraduje wyłącznie nad sprawami, dla których
zostało zwołane.

§ 27.

Zarząd Główny zawiadamia o terminie, miejscu i porządku obrad Walnego Zgromadzenia Delegatów za pośrednictwem zarządów oddziałów przynajmniej na 30 dni przed ustalonym terminem Walnego Zgromadzenia.

§ 28.

Do kompetencji Walnego Zgromadzenia Delegatów należy:

  1. Rozpatrywanie sprawozdań z działalności Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego.
  2. Udzielanie na wniosek Głównej Komisji Rewizyjnej absolutorium ustępującemu Zarządowi Głównemu.
  3. Wybór Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego.
  4. Uchwalenie planów pracy Towarzystwa na najbliższą kadencję.
  5. Ustalanie wysokości składki członkowskiej.
  6. Rozpatrywanie wniosków Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej oraz zarządów oddziałów, jeżeli te ostatnie zgłoszą wnioski najpóźniej na 10 dni przed Walnym Zgromadzeniem.
  7. Przyznawanie tytułu członka honorowego oraz przyjmowanie członków cudzoziemców.
  8. Rozpatrywanie odwołań od decyzji Zarządu Głównego.
  9. Uchwalanie zmian statutu Towarzystwa.
  10. Podejmowanie uchwał o rozwiązaniu i likwidacji Towarzystwa.

§ 29.

Walne Zgromadzenie Delegatów wybiera przewodniczącego i sekretarza Zgromadzenia, którymi nie mogą być członkowie ustępujących władz.

§ 30.

  1. Walne Zgromadzenie Delegatów może podejmować uchwały, jeżeli uczestniczy w nim co najmniej połowa uprawnionych osób z głosem decydującym.
  2. W razie braku wymaganego quorum Walne Zgromadzenie Delegatów jest prawomocne w drugim terminie, bez względu na liczbę obecnych.

§ 31.

  1. Głosowanie podczas Walnego Zgromadzenia Delegatów jest jawne, chyba że co najmniej pięciu uczestników uprawnionych do głosowania zażąda głosowania tajnego.
  2. Wybory członków Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego, jak również nadawanie godności członka honorowego, odbywają się w głosowaniu tajnym. Przewodniczący zarządza tajność głosowania, o ile chodzi o inne sprawy personalne lub zgłoszony wniosek w trybie ust. l.

§ 32.

Uchwały Walnego Zgromadzenia Delegatów podejmowane są zwykłą większością głosów, z wyjątkiem przypadków, w których statut stanowi inaczej. W razie równości głosów decyduje głos przewodniczącego.

B. Zarząd Główny

§ 33.

Zarząd Główny składa się z 11-15 członków i 3 zastępców wybranych przez Walne Zgromadzenie Delegatów na przeciąg trzech lat.

§ 34.

Zarząd Główny wybiera spośród swoich członków obecnych na zebraniu Radą Programową, Prezydium Zarządu, prezesa, 2 wiceprezesów, sekretarza generalnego, skarbnika oraz ich zastępców. Wybór na członka Prezydium Zarządu nie stoi na przeszkodzie w powierzeniu mu społecznej funkcji redaktora lub kierownika określonej dziedziny działalności.

§ 35.

Gdy między Walnymi Zgromadzeniami delegatów zwolnione zostanie miejsce członka Zarządu Głównego każdorazowo obejmuje je kolejny zastępca członka ZG, który uzyskać w wyborach największą liczbą głosów, a w jego miejsce Zarząd Główny dokooptuje nowego zastępcę członka ZG spośród aktywnych członków Towarzystwa.

§ 36.

  1. Zebrania plenarne Zarządu Głównego odbywają się przynajmniej raz na pół roku. O terminie, miejscu i porządku dziennym zebrania zawiadamia członków Zarządu prezes lub jeden z wiceprezesów albo z ich upoważnienia sekretarz generalny lub jego zastępca.
  2. Ponadto na wniosek przynajmniej trzech członków Zarządu lub przewodniczącego Głównej Komisji Rewizyjnej, Prezes lub zastępujący go wiceprezes powinien zwołać posiedzenie Zarządu Głównego w terminie nie dłuższym niż 30 dni.
  3. Uchwały Zarządu Głównego zapadają zwykłą większością głosów w obecności prezesa lub wiceprezesa i przy udziale co najmniej połowy członków. W razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego zebrania.
  4. Głosowanie na posiedzeniach Zarządu Głównego, z wyjątkiem spraw personalnych, jest jawne.

§ 37.

Do kompetencji Zarządu Głównego należy:

  1. Reprezentowanie Towarzystwa na zewnątrz.
  2. Kierowanie całokształtem działalności Towarzystwa zgodnie ze statutem i uchwałami Walnego Zgromadzenia Delegatów.
  3. Gospodarowanie majątkiem Towarzystwa w ramach uchwalonego budżetu, rozporząądzanie jego mieniem ruchomym, przyjmowanie darowizn, subwencji i zapisów na rzecz Towarzystwa, przyznawanie ulg w opłacaniu składek członkowskich w wypadkach zasługujących na uwzględnienie.
  4. Składanie Walnemu Zgromadzeniu Delegatów sprawozdań z wykonania planów pracy i budżetu oraz dotyczących zmian stanu posiadania i majątku Towarzystwa.
  5. Wykonywanie uchwał Walnego Zgromadzenia Delegatów.
  6. Przygotowanie projektów: planu działalności, perspektywicznych i rocznych planów wydawniczych, preliminarza budżetowego; przedstawianie i publikowanie sprawozdań z całokształtu działalności Towarzystwa, realizacji budżetu itp.
  7. Przygotowanie materiałów na obrady Walnego Zgromadzenia Delegatów i ważnie złożonych wniosków.
  8. Przedstawianie wniosków o nadanie godności członka honorowego i przyjęcie członków zwyczajnych zagranicznych, przyjmowanie członków wspierających oraz przyjmowanie, skreślanie i wykluczanie członków.
  9. Powoływanie, łączenie, rozwiązywanie Oddziałów Towarzystwa, nadzorowanie ich działalności, rozstrzyganie skarg i zażaleń przeciw uchwałom Oddziałów i Walnych Zgromadzeń Oddziałów.
  10. Powoływanie sekcji, komisji organizacyjnych, zespołów opiniodawczych i placówek specjalistycznych do kierowania określonymi dziedzinami działalności Towarzystwa i mianowanie ich przewodniczących i kierowników.
  11. Ustalanie wysokości honorariów autorskich i innych w ramach obowiązujących przepisów i profilu wydawnictw Towarzystwa, dotowanie uzasadnionych programów badawczych ogłaszanie i rozstrzyganie konkursów związanych z dziedziną objętą zainteresowaniem Towarzystwa oraz przyznawanie nagród, dyplomów, odznak i dowodów uznania osobom szczególnie zasłużonym dla Towarzystwa i rozwoju wiedzy o kulturze.
  12. Przyjmowanie, zwalnianie i nagradzanie płatnych pracowników administracyjnych Towarzystwa z określeniem zakresu ich obowiązków i wynagrodzeń.
  13. Upoważnienie Prezydium Zarządu Głównego do podejmowania niektórych czynności spośród wyżej wymienionych w przypadkach nie cierpiących zwłoki, z przedstawieniem ich do zatwierdzającej wiadomości na najbliąższym posiedzeniu ZG.
  14. Podejmowanie decyzji we wszystkich innych sprawach nie zastrzeżonych dla innych władz Towarzystwa.

§ 38.

Organem wykonawczym Zarządu Głównego jest jego Prezydium, załatwiające wszelkie sprawy z upoważnienia Zarządu Głównego, według ustalonych kompetencji. Szczegółowy zakres czynności członków Prezydium reguluje oddzielny regulamin, zatwierdzony na plenarnym posiedzeniu Zarządu Głównego.

§ 39.

Do składania oświadczeń i podpisywania w imieniu Towarzystwa we wszystkich sprawach, w których nastąpi lub może nastąpić zmiana majątku Towarzystwa, wymagane jest współdziałanie prezesa lub jednego z wiceprezesów i skarbnika lub jego zastępcy, a w pozostałych sprawach – współdziałanie prezesa lub jednego z wiceprezesów i sekretarza generalnego lub jego zastępcy.

C. Główna Komisja Rewizyjna.

§  40.

  1.  Główna Komisja rewizyjna składa się z 3 członków i 2 zastępców, wybranych przez Walne Zgromadzenie członków na okres 4 lat.
  2. Główna Komisja rewizyjna wybiera ze swego grona przewodniczącego i sekretarza.
  3. Przewodniczący Głównej Komisji rewizyjnej ma prawo brania udziału w posiedzeniach Zarządu Głównego z głosem doradczym.
  4. Członkowie Głównej Komisji Rewizyjnej nie mogą być członkami Zarządu Głównego.

§ 41.

Do kompetencji Głównej Komisji Rewizyjnej należy:

  1. Badanie, co najmniej raz w roku całokształtu działalności Towarzystwa ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki finansowej.
  2. Występowanie do Zarządu Głównego z wnioskami wynikającymi z kontroli.
  3. Sprawowanie nadzoru nad działalnością oddziałów i komisji rewizyjnych w oddziałach.
  4. Składanie na Walnym Zgromadzeniu Delegatów sprawozdań i wniosków opartych na wynikach kontroli.
  5. W czasie czynności kontrolnych GKR winien uczestniczył przynajmniej jeden z członków Prezydium Zarządu Głównego.

§ 42.

  1. W wypadku zaistnienia wątpliwości Główna Komisja rewizyjna ma prawo żądać powołania biegłego księgowego.
  2. Wynika badań Główna Komisja Rewizyjna ujmuje w formą protokółów, w których zamieszcza spostrzeżenia i wnioski pokontrolne. Protokoły te powinny zostać podane do wiadomości Zarządu Głównego.
D. Sąd Koleżeński.

§ 43.

  1. Sąd Koleżeński składa się z 3 członków i 2 zastępców wybranych przez Walne Zgromadzenie Delegatów na okres 4 lat.
  2. Członkowie Sądu Koleżeńskiego wybierają każdorazowo spośród siebie przewodniczącego i sekretarza.
  3. Zadaniem Sądu Koleżeńskiego jest rozstrzyganie sporów wynikłych między członkami Towarzystwa z tytułu ich przynależności do Towarzystwa.
  4. Orzeczenia Sądu koleżeńskiego podejmowane są zwykłą większością głosów.
  5. Sąd Koleżeński po ogłoszeniu orzeczenia może wystąpić z wnioskiem o skreślenie lub wykluczenie z Towarzystwa.
  6. Od orzeczenia Sądu Koleżeńskiego możliwe jest odwołanie do najbliższego Walnego Zgromadzenia Delegatów. Rozdział
Rozdział VI. Oddziały Towarzystwa.

§ 44.

  1. Oddziały Towarzystwa mogą być tworzone w miejscowościach, gdzie przynależność deklaruje przynajmniej 10 kandydatów na członków Towarzystwa.
  2. Teren działania Oddziału określa Zarząd Główny. Utworzenie Oddziału następuje na podstawie uchwały Zarządu Głównego.
  3. Oddziały zatrzymują na cele własne połowę składek członkowskich, chyba że Walne Zgromadzenie zadecyduje inaczej.
  4. W razie rozwiązania Oddziału jego majątek i zasoby finansowe przechodzą na rzecz Towarzystwa.

§ 45.

Władzami Oddziału są:

  1. Walne Zgromadzenie Oddziału.
  2. Zarząd Oddziału.
  3. Komisja Rewizyjna Oddziału.
A. Walne Zgromadzenie Oddziału.

§ 46.

  1. Walne Zgromadzenie Oddziału zwołuje Zarząd Oddziału raz na rok.
  2. Nadzwyczajne Zgromadzenie Oddziału zwołuje Zarząd oddziału z własnej inicjatywy lub na wniosek 1/5 członków Oddziału, albo też na żądanie Komisji Rewizyjnej lub Zarządu Głównego.
  3. O miejscu, czasie i porządku dziennym Zarząd Oddziału zawiadamia przynajmniej na tydzień przed terminem.

§ 47.

Do kompetencji Walnego Zgromadzenia Oddziału należy:

  1. Wybór członków Zarządu Oddziału i Komisji Rewizyjnej Oddziału oraz delegatów na Walne Zgromadzenie Delegatów Towarzystwa, w trybie przewidzianym w § 31.
  2. Uchwalenie planu pracy i budżetu na okres następny oraz rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań merytorycznych i finansowych za okres ubiegły.
  3. Podejmowanie uchwał w sprawie wniosków Komisji Rewizyjnej, Zarządu oraz wniosków członków, o ile zgłoszono je na piśmie przynajmniej na trzy dni przed terminem zgromadzenia, lub jeśli zgromadzenie dopuści do ich zgłoszenia w trakcie obrad.
  4. Rozpatrywanie skarg i zażaleń członków na Zarząd Oddziału.
  5. Załatwianie innych spraw powierzonych przez Zarząd Główny.
  6. Podejmowanie uchwał w sprawie wniosku o rozwiązanie Oddziału.

§ 48.

1. Walne Zgromadzenie Członków Oddziału może być: zwyczajne lub nadzwyczajne.
2. Zwyczajne Walne Zgromadzenie Członków Oddziału, przypadające w roku zwołania Walnego Zgromadzenia Delegatów powinno być zwołane najpóźniej na 2 tygodnie przed tym Zgromadzeniem.
3. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie członków Oddziału zwołuje Zarząd Oddziału:

  1. z własnej inicjatywy,
  2.  na żądanie Zarządu Głównego,
  3. na żądanie Komisji rewizyjnej Oddziału,
  4. na pisemny wniosek co najmniej 1/5 członków Oddziału.
    4. Zarząd oddziału zwołuje Walne Zgromadzenie członków Oddziału w ciągu 21 dni od daty otrzymania wniosku lub żądania.
    5. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie członków Oddziału obraduje wyłącznie nad sprawami, dla których rozpatrzenia było zwołane.
    6. O terminie, miejscu i porządku obrad Walnego Zgromadzenia członków Oddziału Zarąd zawiadamia wszystkich członków Oddziału oraz Zarząd Główny co najmniej na dwa tygodnie przed terminem.

§ 49.

  1. Walne Zgromadzenie Członków Oddziału może podejmować uchwały, jeżeli uczestniczy w nim przynajmniej połowa członków Oddziału.
  2. W razie braku quorum Zarząd Oddziału wyznaczy nowy termin Walnego Zgromadzenia, które może podejmować uchwały bez względu na liczbę obecnych członków.
  3. Uchwały Walnego Zgromadzenia Oddziału podejmowane są zwykłą większością głosów, z wyjątkiem przypadków, w których statut stanowi inaczej. W razie równości głosów decyduje głos przewodniczącego.
  4. Do podjęcia uchwały w sprawie wniosku o rozwiązanie Oddziału wymagana jest większość 2/3
    głosów przy obecności przynajmniej połowy członków Oddziału.

§ 50.

  1. 1. Uchwały Walnego Zgromadzenia członków Oddziału winny być w ciągu 14 dni podane do zatwierdzającej wiadomości Zarządu Głównego.
  2. Zarząd Główny może uchylić uchwałą Walnego Zgromadzenia Oddziału, jeśi jest ona niezgodna ze statutem lub grozi poważną szkodą materialną lub moralną. Oddziałowi przysługuje wtedy prawo odwołania się do najbliźszego Walnego Zgromadzenia Delegatów.
  3. Rozwiązanie Oddziału następuje na podstawie uchwały Zarządu Głównego podjętej bądź z jego inicjatywy, bądź na wniosek Walnego Zgromadzenia członków Oddziału.
B. Zarząd Oddziału.

§ 51.

  1. Zarząd Oddziału składa się z 4 członków i 2 zastępców, wybranych przez walne Zgromadzenie Oddziału na przeciąg trzech lat.
  2. W przypadku większej liczebności oddziału, zwiększa się odpowiednio liczbę członków Zarządu Oddziału.
  3. Zarząd Oddziału wyłania ze swego grona prezesa, wiceprezesa, sekretarza i skarbnika.

§ 52.

Do kompetencji Zarządu Oddziału należy:

  1. Realizacja uchwał Walnego Zgromadzenia Delegatów, Zarządu Głównego i Walnego Zgromadzenia członków Oddziału.
  2. Zwoływanie walnych Zgromadzeń członków Oddziału.
  3. Organizacja posiedzeń naukowych, odczytów, wykładów itp., w tym również na zlecenie Zarządu Głównego.
  4. Zatwierdzanie preliminarza rocznych dochodów i wydatków, zgodnie z wytycznymi Zarządu
    Głównego.
  5. Składanie Zarządowi Głównemu sprawozdań z działalności statutowej i finansowej.
  6. Przedkładanie Zarządowi Głównemu wniosków w sprawach przyjęcia i wykluczenia członków Towarzystwa.
  7. Realizowanie celów statutowych Towarzystwa na terenie działania Oddziału.
  8. Przedkładanie Zarządowi Głównemu wszelkich wniosków w sprawie działalności Towarzystwa.
  9. Zarządzanie Zasobami finansowymi Oddziału.

§ 53.

  1. Zebrania Zarządu Oddziału odbywają się w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz na wa miesiące.
  2. Do ważności uchwł konieczna jest obecność przynajmniej 3 członków Zarządu, w tej liczbie prezesa lub jego zastępcy (w wypadku zarządów liczniejszych – przynajmniej połowa członków zarządu).
  3. Uchwały zapadają zwykłą większością głosów.
C. Komisja Rewizyjna Oddziału.

§ 54.

  1. Komisja Rewizyjna Oddziału składa się z 3 członków i l zastępcy, wybranych przez Walne Zgromadzenie Oddziału na przeciąg kadencji.
  2. Do kompetencji Komisji Rewizyjnej Oddziału i trybu jej działania mają zastosowanie §§ 40,41,42.

Rozdział VII. Sekcje problemowe.

§ 55.

1. Towarzystwo może powoływać:
a) Sekcje problemowe zajmują się realizowanie statutowych celów Towarzystwa w odniesieniu do wyodrębnionej problematyki wiedzy o kulturze, jej działów lub sposobów jej popularyzowania.
b) Na pisemny wniosek co najmniej 5 członków Zarząd Główny może powołać sekcje problemowe i zatwierdzić zakres ich działania.
c) Sekcja problemowa na ogólnym zebraniu członków dokonuje co 4 lata wyboru Zarządu sekcji w składzie: przewodniczący i co najmniej 2 członków.
d) Sekcja działa w oparciu o regulamin zatwierdzony przez Zarząd Główny.
e) W przypadku nieprzejawiania działalności przez okres co najmniej dwóch lat Zarząd Główny może podjąć uchwałę o rozwiązaniu sekcji.
2. Sekcje przy Oddziałach kierują się tymi samymi wytycznymi jak w ust. l, z tym, ąe w miejsce Zarządu Głównego wchodzi Zarząd oddziału.

Rozdział VIII. Majątek i fundusze Towarzystwa.

§ 56.

Majątek Towarzystwa stanowią: Nieruchomości, ruchomości i fundusze.

§ 57.

Na fundusze składają się:

  1. Wpływy ze składek członkowskich.
  2. Subwencje udzielane przez instytucje państwowe i społeczne.
  3. Zapisy i darowizny.
  4. Dochody z majątku Towarzystwa.
  5. Przychody z działalności Towarzystwa.

§ 58.

Zobowiązania majątkowe i finansowe Towarzystwa reguluje § 39.

§ 59.

W zakresie prowadzenia rachunkowości i sprawozdawczości obowiązują Towarzystwo przepisy państwowe.

Rozdział IX. Zmiany statutu i rozwiązanie Towarzystwa.

§ 60.

Uchwałą w sprawie zmiany statutu podejmuje Walne Zgromadzenie Delegatów większością 2/3 głosów osób uprawnionych do głosowania.

§ 61.

  1. Uchwałą o rozwiązaniu Towarzystwa podejmuje Walne Zgromadzenie Delegatów większością 2/3 głosów osób uprawnionych do głosowania.
  2. Uchwała o rozwiązaniu Towarzystwa określa sposób jego likwidacji oraz cel, na jaki ma być przeznaczony majątek.
  3. Uchwała o rozwiązaniu Towarzystwa, w części dotyczącej przeznaczenia majątku, wymaga zatwierdzenia przez sąd rejestrowy.

Rozdział X. Postanowienia końcowe i przejściowe.

§ 62.

  1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym statucie mają zastosowanie przepisy Prawa o Stowarzyszeniach.
  2. Postanowienia przejściowe.
    Do § 13. p. l: Osoby będące założycielami Towarzystwa stają się członkami zwyczajnymi z chwilą zarejestrowania Towarzystwa przez sąd rejestrowy. W pierwszym Walnym Zgromadzeniu Delegatów biorą udział wszyscy członkowie założyciele.
    Do § 13. p. 2: Do czasu powołania oddziałów decyzje o przyjęciu nowych członków podejmuje Zarząd Główny.

Zaproszenie na konferencję: Kulturowe odpowiedzi na kryzysy miejskie (Poznań 18-19 października 2019)

Zakład Kulturowych Studiów Miejskich Instytutu Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

oraz Instytut Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego

zapraszają do udziału w konferencji

KULTUROWE ODPOWIEDZI NA KRYZYSY MIEJSKIE

Poznań, 18-19 października 2019

Rada naukowa:

Prof. dr hab. Ewa Rewers, dr hab. prof. UWr Dorota Wolska, dr hab. prof. UWr Renata Tańczuk,
dr hab. Magdalena Matysek-Imielińska, dr hab. Agata Skórzyńska, dr hab. Małgorzata Nieszczerzewska,
dr Jadwiga Zimpel, dr Piotr Juskowiak, dr Piotr Jakub Fereński, dr Rafał Nahirny, mgr Joanna Pankau,
mgr Franciszek Chwałczyk, mgr Mateusz Nowacki

Zespół organizacyjny: Zakład Kulturowych Studiów Miejskich IK UAM Poznań

Kryzysy miejskie przejawiają się na dwa różne sposoby. Mogą mieć źródła w procesach intensyfikującej się
urbanizacji. Mogą mieć także pozamiejskie przyczyny, lecz to w miastach ogniskują się ich najpoważniejsze
skutki. Do najlepiej rozpoznanych w historii kryzysów (politycznych, ekonomicznych, demograficznych)
dochodzą dziś nowe: kryzys klimatyczny, kryzys migracyjny, kryzys legitymizacji w polityce miejskiej,
kryzysy identyfikacji i przynależności, kryzys wizji rozwoju, kryzys decyzyjności, partycypacji czy praw,
kryzys w relacjach miasto a państwo i struktury międzynarodowe, wreszcie kryzys kompetencji
niezbędnych do życia w miastach. Tradycyjne sytuacje kryzysowe zwykło się wyjaśniać w kategoriach
ekonomicznych, socjologicznych czy politologicznych, nie doceniając ich charakterystyk kulturowych.
Nie wszystkie kryzysy oraz ich źródła zostały jeszcze rozpoznane z perspektywy kulturowej. Po pierwsze –
to właśnie kultura może być jednym ze źródeł, jak w wypadku miękkich modeli rozwoju miejskiego czy
niewydolnych ekonomii symbolicznych, które zamiast remedium, okazują się zasłoną dymną
rzeczywistych problemów. Po drugie jednak – to przede wszystkim w kulturze artykułują się dziś
odpowiedzi na doświadczenie kryzysu. Często także to ona jest głównym źródłem rozwiązań. Kultura
występuje zatem w różnych rolach, o które chcemy zapytać.

Powoduje to, że pilnej dyskusji wymagają również sposoby badania miasta. Tradycji badań nad miastami,
dyscyplin i subdyscyplin jest wiele. Ich przedstawiciele, skupieni na własnych standardach naukowości,
mało na ogół wiedzą o tym, co proponują sąsiedzi. Tzw. teoria miejska w XXI wieku staje się hybrydą
konstruowaną z wielu, niejednokrotnie wykluczających się lub zwalczających założeń do tego stopnia, że
orientacja w tym gąszczu wymaga coraz bardziej rozbudowanej wiedzy. Poruszamy się wśród różnych
ontologii i założeń ontycznych, poszukujemy niesprzecznych z nimi epistemologii obejmujących swoim
zasięgiem coraz bardziej złożone procesy, wydarzenia, projekty. Uspołecznienie wiedzy o dynamice
miejskości wyłania nowych uczestników dyskusji o kryzysach miejskich: aktywistów miejskich,
dziennikarzy, artystów, itd.

Uważamy zatem, że warto sformułować główne problemy i pokazać najbardziej obiecujące propozycje
rozwiązań obejmujących wszystkie poziomy miejskości: poczynając od nowych praktyk artystycznych,
architektonicznych, projektowych czy lokalnych praktyk mieszkańców miast, uwzględniając również nowe
epistemologie i pragmatyczne sojusze międzydyscyplinarne.
Do udziału w konferencji zapraszamy przedstawicieli wszystkich dyscyplin czyniących przedmiotem badań
miasta, procesy urbanizacji, tereny zurbanizowane, urbanocen, podmioty miejskie, itp. Proponujemy
przyjęcie perspektywy kulturowej, przekraczającej podziały, o których wyżej mowa. Po pierwsze dlatego,
że w porównaniu z perspektywą ekonomiczną, geograficzną, społeczną wydaje się ona nadal zbyt słabo
rozwinięta. Po drugie dlatego, że kryzysy miejskie, z którymi mamy do czynienia w XXI wieku, trudno
rozwiązywać abstrahując od przekazów i zmian kulturowych.

Pytania i obszary tematyczne, które dołączamy do zaproszenia, pokazują również jak dalece zmieniły się
w ostatnich latach studia kulturowe, nie zacierając jednocześnie swego emancypacyjno-progresywnego
charakteru. Sformułowane przez nas pytania dotyczą zarówno źródeł kryzysów miejskich, jak i strategii
antykryzysowych. Oba te wymiary chcemy poddać pod dyskusję:

  1. Miękkie modele zmiany miejskiej – źródła kryzysów czy ich rozwiązania?
  2. Czy miejskie ekonomie symboliczne wyczerpują się?
  3. Czy istnieje potrzeba kulturalizacji prawa do miasta?
  4. Jakie miejskie kompetencje są dziś potrzebne?
  5. Dla kogo jest miejsce w przestrzeni miejskiej: metropolitalni „inni” (klasa, etniczność, wiek,
    płeć), ruchliwe podmioty, nowe lokalności?
  6. Jak miasta odpowiadają na kryzys klimatyczny?
  7. Procesy miejskie a światowy ekosystem (antropocen, kapitałocen, urbanocen…)?
  8. Jak na fragmentację miast odpowiadają architektura uzdrawiająca i design holistyczny?
  9. Dokąd zmierza miejski techno-rozwój?
  10. Czy artystyczne strategie antykryzysowe są skuteczne?
  11. Teorie miejskie – kryzys czy nadprodukcja?
  12. Jaki jest potencjał a jakie słabości nowych ontologii w badaniach miejskich?

Przewidujemy 20-minutowe wystąpienia. Zgłoszenia wraz z tytułem, afiliacją oraz abstraktem (do 1000 znaków) prosimy
przesyłać do 1 września 2019 na adres kryzysy.miejskie@gmail.com

Termin akceptacji abstraktów: 10 września 2019.
Przewidujemy 20-minutowe wystąpienia. Zgłoszenia wraz z tytułem, afiliacją oraz abstraktem (do 1000 znaków) prosimy
przesyłać do 1 września 2019 na adres kryzysy.miejskie@gmail.com
– dla pracowników naukowych: 300 zł
– dla doktorantów i niezależnych badaczy: 150 zł
Termin wpłaty: 30 września 2019 (na podany w późniejszym terminie numer konta).
Opłata obejmuje materiały konferencyjne oraz catering podczas konferencji. Nie obejmuje kosztów podróży oraz noclegów.
Zainteresowanym oferujemy jednakże informację na temat bazy hotelowej w Poznaniu. Przewidujemy również publikację
wybranych tekstów pokonferencyjnych.
Opłata konferencyjna wynosi:
Miejsce konferencji: Instytut Kulturoznawstwa UAM (Kampus Ogrody), ul. Szamarzewskiego 89, 60-658 Poznań

DO POBRANIA

CFP: Konferencja – Pomiędzy wzrostem a katastrofą

CFP: KONFERENCJA – Pomiędzy wzrostem a katastrofą

22 i 23 października 2020 online, z inicjatywy Instytutu Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego odbędzie się konferencja naukowa „Pomiędzy wzrostem a katastrofą”. Będziemy poszukiwać dróg dojścia do modelu postwzrostowego w kulturze i gospodarce i co ważne szczególnie interesować nas będzie polityka miejska. Na konferencji chcemy powiązać wątki teoretyczne i praktyczne, stąd zależy nam na sieciowaniu teoretyczek, badaczy, ale też osób działających w tematyce miejskiej, samorządowej i pozarządowej, ulokowanych w centrum jak również w samorządach.

Wiemy o negatywnych i katastrofalnych skutkach pogoni za wzrostem coraz więcej. Od kilkudziesięciu lat wzbogacamy się o koncepcje i projekty alternatywne, heterodoksyjne. Ale ciągle przestawienie kultury i gospodarki na tory postwzrostowe nie jest nawet uznawane za priorytetowe przez ośrodki polityczne i opiniotwórcze.  Dlatego szukamy i spotykamy się z badaczkami, naukowcami, przedstawicielami różnych dziedzin wiedzy, samorządowców, z przedstawicielkami ruchów społecznych czy działaczami organizacji pozarządowych.

IV Zjazd Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego (Wrocław, 24-26 września 2021)

PRZYSZŁOŚCI KULTURY

Genealogie, imaginaria, działania

Wrocław, 24-26 września 2021

W latach 90. XX wieku pojawiła się idea „kultury bezpośredniości” wyrażająca doświadczenie „rozszerzonej teraźniejszości”, której totalność pojmowano jako rezultat obcowania z rzeczywistością gwałtownych zmian i innowacji. Reakcją na ograniczenia kultury bezpośredniości miał być zwrot ku przeszłości, w tym rozwój badań pamięci, za którym dostrzegano skłonność do życia w szerszych strukturach czasowości. Ta sama dążność, jak się zdaje, zwraca nas dziś ku niepewnej przyszłości i konfrontuje z wyzwaniem „zestrojenia się z czasem”.

Wiara w zbawczą moc nowych technologii, w permanentny wzrost gospodarczy nie pozwala nam już dłużej, jak pisał Jürgen Habermas, „zaryglować przyszłości jako źródła niepokoju”. Nie możemy jej – z zderzeniu ze sprzecznymi porządkami wartości – wynegocjować, uzgodnić oraz technokratycznie zaplanować. Wydawało się to możliwe dopóki wiara w zgeneralizowany postęp przyczyniała się do zaanektowania przyszłości jako nowego obszaru kolonizowanego na potrzeby kapitalizmu – co dzisiejszy kryzys klimatyczny, polityczny i epidemiczny postawił pod znakiem zapytania. Przyszłość obecnie to nie obszar ziszczenia nadziei, lecz zakłócenie rutyny świata oswojonego.

Tymczasem przeszłość nie jest już tylko tym, co zakończone i dokonane. Jest ona zaledwie „prologiem”, bo kulturowe genealogie (tradycje świadome, wybierane) mogą być odczytane jako zaledwie zarysowane i domagające się podjęcia programy kultury nieurzeczywistnionej. Nie chcemy mówić o samych prognozach na temat jutra w oparciu o dane teraźniejsze. Proponujemy dyskusję o wyobrażonych przyszłościach, które kształtują zarówno obecne poczucie aksjologicznej dezorientacji, jak i aksjologicznego ładu. Odwołujemy się do wyobraźni w jej źródłowym znaczeniu jako istotnej władzy poznawczej umysłu ludzkiego. Chcemy zaproponować namysł nad wymiarem wiedzy kulturowej, którą Bronisław Baczko nazywał „wyobraźnią społeczną” a Charles Tylor „imaginarium społecznym”. To uwewnętrzniona mapa kulturowych relacji, pełna pęknięć i dyssensów, w której zapisane zostało niezwerbalizowane rozumienie obecnej sytuacji. W obszarze tych niepokojów sytuuje się także przyszłość samego kulturoznawstwa, całościowo rozumianej humanistyki i podlegającego gwałtowanym przemianom uniwersytetu. Tu także pojawiają się pytania o najważniejsze kulturoznawcze kompetencje i nasze powinności wobec „przyszłości kultury” i praca na rzecz „kultur przyszłości”.

Imaginaria wpływają na podejmowane przez nas współcześnie działania, umożliwiają praktyki społeczne, oferując wspólne rozumienie ważnych dla nas spraw. Lęki zaś, których wyraz przenika współczesną kulturę, zderzają się z odpowiadającym im poszukiwaniem nowych źródeł solidarności i nadziei.

Projektując nasze kulturoznawcze spotkanie, chciemy, aby podejmowana przez nas refleksja dotyczyła temporalności kultury i aksjologicznych przesłanek scenariuszy przyszłości. Wyobrażeń jutra wyłaniających się z przeszłości i obecnych w teraźniejszości. Chcemy, aby nasza dyskusja dostarczyła rozumnych bodźców do dalszych działań i przezwyciężenia częstego dziś poczucia zniechęcenia i niemocy.

Zachęcamy do przesyłania zgłoszeń paneli tematycznych związanych z tytułowym pytaniem o przyszłości kultury, o kulturowe genealogie, imagnaria i wynikające z nich działania. Interesują nas one w ich związku z istotnymi wyzwaniami współczesności takimi jak status uniwersytetu, kulturoznawstwa i humanistyki wobec komercjalizacji i algorytmizacji nauki, nowe technologie, także informatyczne, oraz kryzysy: polityczny, kulturowy, społeczny, migracyjny, klimatyczny i epidemiczny.

Rada Programowa

dr hab. Krzysztof Abriszewski, prof. UMK (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu)
dr hab. Anna Gomóła, prof. UŚ (Uniwersytet Śląski w Katowicach)
dr hab. Alicja Kisielewska, prof. UwB (Uniwersytet w Białymstoku)
dr hab. Dorota Koczanowicz, prof. UWr (Uniwersytet Wrocławski)
dr hab. Iwona Kurz, prof. UW (Uniwersytet Warszawski)
dr hab. Tomasz Majewski, prof. UJ (Uniwersytet Jagielloński, Prezes PTK)
dr hab. Witold Nowak, prof. UR (Uniwersytet Rzeszowski)
prof. dr hab. Małgorzata Radkiewicz (Uniwersytet Jagielloński)
dr hab. Andrzej Radomski, prof. UMCS (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie)
dr hab. Magdalena Saryusz-Wolska (Uniwersytet Łódzki)
dr hab. Agata Skórzyńska, prof. UAM (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu)
dr hab. Renata Tańczuk, prof. UWr (Uniwersytet Wrocławski)
dr hab. Dorota Wolska, prof. UWr (Uniwersytet Wrocławski)

Komitet Honorowy

dr hab. Stefan Bednarek, prof. em. UWr
prof. dr hab. Andrzej Gwóźdź
Prof. dr hab. Leszek Kolankiewicz
prof. dr hab. Ewa Kosowska
prof. dr hab. Ryszard Kluszczyński
prof. dr hab. Andrzej Mencwel
prof. dr hab. Ryszard Nycz
prof. dr hab. Ewa Rewers
prof. dr hab. Eugeniusz Wilk

Komitet Organizacyjny

dr hab. Magdalena Barbaruk
dr Piotr Jakub Fereński
dr Dawid Junke
dr hab. Magdalena Matysek-Imielińska, sekretarz
dr hab. Krzysztof Łukasiewicz
dr Jacek Małczyński
dr hab. Rafał  Nahirny

Konferencja online “Pomiędzy wzrostem a katastrofą. Operacjonalizacje i projektowanie rozwiązań” 3-5 czerwca 2021

Międzynarodowa konferencja interdyscyplinarna i międzysektorowa poszukująca dróg transformacji do modelu postwzrostowego/dewzrostowego w społeczeństwie, kulturze i gospodarce. Jest miejscem spotkania teoretyków i praktyków – akademików, samorządowców, przedsiębiorców i przedstawicieli organizacji pozarządowych.

Krytyka kapitalizmu towarzyszyła tej formacji kulturowo-gospodarczej od jej początków. Od ponad 50 lat wzrasta niepokój – wyrażany w szczególności przez środowiska naukowe i pozarządowe – dotyczący braku zdolności rozwiązywania kluczowych dla naszej egzystencji i silnie splecionych ze sobą problemów:

  • degradacja środowiska naturalnego i warunków życia na Ziemi;
  • koncentracji kapitału, deprecjacji pracy i marginalizacji państwa jako regulatora rynku;
  • polityczna instrumentalizacja stygmatyzowania mniejszości;
  • marginalizacja obywatela i społeczności lokalnej wraz z prywatyzacją publicznych i wspólnotowych zasobów.

Narastanie tych problemów wiąże się najczęściej z presją na wzrost eksploatacji zasobów, produkcji i konsumpcji. Dlatego głębokie zmiany systemu wymagają rozwoju form kulturowych i gospodarczych wolnych od orientacji na wzrost, określanych jako postwzrostowe (dewzrostowe). Zależy nam, aby w ramach konferencji nie poprzestawać na rozważaniach teoretycznych, ale zwrócić szczególną uwagę na operacjonalizacje i projektowanie rozwiązań

Możliwość zgłaszania referatów i szczegółowe informacje znajdują się na stronie konferencji.

Organizator konferencji

Instytut Kulturoznawstwa, Uniwersytet Wrocławski
Kontakt: idea@uni.wс.pl